Pożądanie
Nie było w tym nic niewłaściwego. On spoglądał na mnie, ja przesyłałam mu powłóczyste spojrzenia. Świadomość, że jego żona była tuż obok, tylko dodawała pikanterii. Fizycznie nie wyróżniał się niczym szczególnym. Poza tym był dużo starszy ode mnie. Ale dawał mi coś czego nie mogłam znaleźć u żadnych chłopaków w moim wieku. Dawał mi ten dreszcz emocji który tak bardzo lubiłam.Specjalnie ubrałam się tak wyzywająco, chciałam zrobić mu na złość, pokazać co mógłby mieć w tej chwili. Gdy ktoś (…)
Tego dnia Eliza była w bardzo dobrym humorze. Dostała list informujący o przyjęciu jej na uczelnię. Planowała studia zaoczne, ale Daniel namówił ją, żeby złożyła dokumenty także na dzienne i bez problemu zakwalifikowała się z konkursu świadectw. Chłopak także się dostał, więc od października mieli studiować razem. Postanowili, że mieszkać będą tu gdzie teraz. Na uczelnię mieli, co prawda, trochę ponad godzinę drogi, to jednak dla Daniela nie stanowiło najmniejszego problemu. Dziewczyna była (…)
Po wyjściu ze szpitala między Mattem a Danielem zapanował niepisany rozejm. Nie unikali się nawzajem, ale nie przyjaźnili się też jak wcześniej. Za wszelką cenę starali się nie wchodzić sobie w drogę. Matt nie zmuszał więcej Elizy do ignorowania chłopaka, ale ciągle czuł się bardzo nieprzyjemnie, kiedy przebywali razem, zwłaszcza pod jego nieobecność. Nie ufał już ani jemu ani dziewczynie. Najbardziej bał się, że Eliza po prostu go zostawi decydując się na bycie z Danielem. Kiedy szedł do pracy coś go podkusiło i zostawił (…)
Daniel długo nie wracał do domu. Eliza zaczynała się martwić. Po jej chorobie sytuacja między nimi się odrobinę poprawiła, a w każdym razie Matt nie chciał się już wyprowadzać z mieszkania. Mimo wszystko dziewczyna unikała zostawania sam na sam z Danielem. Nie chciała krzywdzić Matta. Nie potrafiła się jednak powstrzymać od ukradkowych spojrzeń, muśnięć dłoni i tego typu niewinnych gestów. Obydwoje nie potrafili. Najbardziej chciała się do niego zwyczajnie przytulić, ale tego też się bała. Chwilami zastanawiała się (…)
Daniel delikatnie położył dziewczynę na łóżku ciągle całując. Jego ręce znalazły się pod jej koszulką. Rozpiął jej stanik, ściągnął go i odrzucił na podłogę. Eliza gładziła dłońmi jego plecy. Przysunęła się bliżej ocierając udem o jego krocze. Był bardzo podniecony, niepokoił się, że za szybko skończy jeżeli tak dalej będzie robiła. Zaczął całować jej dekolt, szyję, a potem (…)
Eliza siedziała z głową opartą na ramieniu Daniela. Popijała miód pitny z kieliszka. Oglądali Więzy Krwi. Serial wydawał się im bardzo zabawny. Chłopak delikatnie położył rękę na jej nodze. Dziewczyna zadrżała. Przesunął dłoń na wewnętrzną stronę jej uda. Poczuła przyjemne ciepło. Podniosła głowę i pocałowała go delikatnie. Natychmiast odwzajemnił jej pocałunek. Objął ją ramieniem. Przesunęła się niżej i zaczęła (…)
Został tydzień do matury. Eliza nie miała czasu myśleć o niczym innym. Martwiła się o Daniela, ale po ich porannej rozmowie nie wracał już do tego tematu. Zachowywał się zupełnie normalnie. Wyglądało tylko na to, że stara się jej unikać. Miała nadzieję, że mu przejdzie i znów będą przyjaciółmi (…)
Eliza weszła do mieszkania z dziwnym przeczuciem, że coś jest nie tak. Prawie podskoczyła, kiedy w drzwiach salonu stanął jakiś chłopak. Oparł się luzacko o framugę i spojrzał na nią pytająco unosząc brew. Wyglądem przywodził jej na myśl modeli z reklamówek firmy Abercrombie & Fitch. Jego lekko przydługa jasna grzywka rozkosznie opadała chłopakowi na oczy. Eliza była przekonana, że żadna z jej szkolnych koleżanek nie przeszłaby koło niego obojętnie, na dziewczynie jednak nie robił specjalnego wrażenia. Zwyczajnie nie był w jej typie. Nie znała go, a on (…)
Popołudniowe słońce świeciło jasno na bezchmurnym niebie. Pąki na drzewach, zielona trawa i pierwsze kwiaty nastawiały wszystkich pozytywnie do życia. Cały świat budził się z zimowego snu. Eliza nigdy dotąd nie była jeszcze tak szczęśliwa. – Matt! – dziewczyna podbiegła i rzuciła mu się na szyję. Roześmiał się przytulając ją do siebie czule. Czekał na nią na parkingu pod szkołą, tak jak miewał to w zwyczaju. Spotykali się już od kilku (…)
Istnieje wiele podobnych do siebie miast, a w każdym z nich można zobaczyć dzielnice pełne starych obdrapanych kamienic, dziurawych ulic i szarych podwórek z samotnymi trzepakami i niechlujnie stojącymi pojemnikami na śmieci. W takim właśnie miejscu dorastała Eliza. Dziewczyna była ładną, szczupłą blondynką o niebieskich, smutnych oczach. Jej rodzina zajmowała niewielkie trzypokojowe mieszkanie. Nigdy nie było jej dane poznać swojego ojca, a matkę straciła gdy była jeszcze bardzo mała. Na tyle mała, że nawet nie potrafiła odnaleźć jej (…)