Danielle.
W powietrzu unosił się zapach stęchlizny. To była pierwsza rzecz, jaką Łucja poczuła. Drugą była opaska zaciskowa na jej nadgarstkach. Przez ręce zszczepione na plecach nie mogła podnieść się z materaca przesyconego wilgocią, na którym leżała. Nie wiedziała ile czasu tam spędziła, wiedziała tylko, że Hubert wszystko wcześniej zaplanował. W pomieszczeniu w którym była, znajdował się materac, niewielka lampka na baterie i (…)
Łucja próbowała mu się wyrwać. Bezskutecznie. W końcu z całej siły uderzyła piętą w jego stopę. Zajęczał z bólu, ale nie poluzował uścisku, więc ugryzła go w rękę. Wyrwała się i zaczęła biec w kierunku drzwi wyjściowych. Była już blisko, kiedy złapał ja za bluzkę i pociągnął, a ona straciła równowagę i poleciała jak długa, uderzając głową o nóżkę od wieszaka. Pociemniało jej w oczach. Powoli przewróciła się na plecy i spojrzała na (…)
Policja przyjechała dość szybko. Łucja siedziała na schodach werandy, trzymając w dłoniach drinka. Sączyła go powoli, jednocześnie obserwując samochód parkujący pod jej domem. Sierżant Stańczyk podeszła do niej pierwsza, natomiast jej partner rozglądał się dookoła, jakby chciał sprawdzić, czy przypadkiem ktoś się w pobliżu nie kręci (…)
– Nie pożałujesz – zapewniła i pożegnała się szybko, żeby jej koleżanka nie zdążyła zmienić zdania. Pomachała Małgosi na pożegnanie, bo ta właśnie rozmawiała przez telefon, i poszła do swojego samochodu. Po drodze wstąpiła jeszcze do sklepu, żeby kupić sobie coś dobrego na kolację, a potem pojechała już prosto do domu. Kiedy zaparkowała i wyciągnęła zakupy, dostrzegła na ganku jakąś paczkę. Nie był to żaden (…)
Dorian właśnie wyszedł spod prysznica, kiedy w jego mieszkaniu rozległo się pukanie. Wciągnął spodnie dresowe i poszedł otworzyć, wciąż osuszając włosy ręcznikiem. Zabawne. Mniej więcej w podobnej sytuacji zastał wczoraj Łucję. Cieszyłby się, gdyby to ona stała po drugiej stronie drzwi. Niestety, zamiast tego zobaczył tam dwójkę policjantów, którzy odwiedzili go już wcześniej. Poczuł ukłucie rozczarowania, które (…)
– Już żałuję – odparł niewzruszony i odprowadził ją wzrokiem do wyjścia. Kiedy drzwi się za nią zamknęły, odetchnął z ulgą i poszedł do łazienki, żeby wziąć szybki prysznic. Zastanawiał się, co się stało, że Łucja go potrzebowała. Wiedział, że wiele kosztowało ją to, by zadzwonić właśnie do niego. Dlatego chyba po raz pierwszy od śmierci Ernesta nie czuł podniecenia na myśl o spotkaniu z nią. Po prostu się o nią martwił. I chciał (…)
To nie mogła być prawda. Ernest nie mógł jej tego zrobić. Nie mógł mieć dziecka z inną kobietą. Nie po tym, jak ciągle odsuwał od siebie myśl, że mógłby mieć dziecko z nią, z Łucją. A może właśnie dlatego? Może nie chciał mieć z nią dziecka, bo miał już jedno z kimś innym? Serce zakuło ją w piersi na tę myśl. Jeszcze nigdy w życiu nie była tak rozczarowana jak w tej chwili. Miała ochotę coś rozbić, zniszczyć, a (…)
Dorian podniósł się i poszedł za nią. Był zły na siebie, że przez niego ten wieczór tak szybko się kończy. Kiedy znaleźli się przed jej drzwiami, Łucja spojrzała na niego spod rzęs, a on całą siłą woli powstrzymał się, by nie pocałować jej rozchylonych, zaczerwienionych od wina ust, które aż prosiły się o to, by wziąć je w posiadanie (…)
Łucja uśmiechnęła się do własnych myśli. Wtedy byli tacy szczęśliwi. Wydawało się, że nic nie zepsuje tej radości i namiętności, jaka w nich buzowała. Tymczasem proza życia okazała się niszcząca. Każde z nich miało inne priorytety. Ona marzyła o powiększeniu rodziny, on o dynamicznym rozwoju kariery. Myślała, że to właśnie był ich główny problem. Ale zapewne było ich znacznie więcej, tylko wszystkie zamiatali pod (…)
– Jasne, nie przejmuj się. Jakoś zorganizuje sobie czas – odparła z uśmiechem. Jej mąż odetchnął z ulgą i szybko się pożegnał. Ona w tym czasie ponownie zerknęła na zegarek. Na szczęście miała jeszcze chwilę. Poświęciła ją na wspomnienia ich ostatniej wspólnej nocy. Znowu kochali się namiętnie, jak kilka dni wcześniej…. jak dawniej. Pamiętała, jak Ernest poszedł wziąć prysznic, a kiedy wrócił, ona czekała na niego w ich łóżku (…)